Segmentale Reflex Therapie

Segmentale Reflex Therapie wordt ingezet bij langdurige pijnklachten in het lichaam, waarvan de pijn vertrekt vanuit de wervelkolom. Het onderzoek en de behandeling richten zich op de wervelkolom en het bekken. De behandelng omvatten speciale Dry Needling technieken, mobilisaties van de wervelkolom, rek- en Fascia-mobilisatietechnieken en het ‘flossen’ van zenuwvezels.

Het onderzoek

De rug is niet alleen een belangrijk diagnostisch venster, maar ook een therapeutisch bedieningspaneel. Onderzoek van de rug wijst uit waar het bindweefsel (Fascia) in zijn mobiliteit is afgenomen, welke ruggenwervels (segmenten) overgevoelig zijn (gesensitiseerd) en de nabije rugspieren abnormaal gespannen (hypertoon) zijn.

We onderzoeken of deze gebieden een segmentale relatie (een verbindende link) hebben met klachten van spieren, huidgebieden, organen en gewrichten. Het doel is om de stroom van abnormale prikkelingen en irritaties te verminderen en zo de ‘vicieuze cirkel’ van pijn te doorbreken. Abnormale signalen en irritaties komen vanuit de aangedane weefsels binnen op het corresponderende ruggenmergsegment. Dit heeft een negatieve invloed op het centrale zenuwstelsel, wat kan leiden tot een pijnklachtonderhoudende situatie en een verlaging van de pijndrempel (centrale sensitisatie).

Klachten waarbij Segmentale Reflex Therapie wordt ingezet, zijn onder andere:

• Chronische rugpijn
• Terugkerende spierklachten
• Whiplash
• Bekkenklachten
• Nek- en schouderklachten
• Hoofdpijn
• Gewrichtsklachten na trauma
• Pijnklachten waarvan geen duidelijke oorzaak meer te vinden is

Korte uitleg over segmentale relaties

Alle weefsels in ons lichaam zijn voorzien van zenuwvezels die informatie versturen en ontvangen, om zo de gewenste actie in gang te zetten (bewust: bewegen / onbewust: hartslag verhogen). Deze zenuwen komen vanuit het centrale zenuwstelsel en treden uit het ruggenmerg ter hoogte van de wervelkolom.

Elke zenuwvezel die uit de wervelkolom treedt (een segment) is verantwoordelijk voor een groter gebied, waar de informatie naartoe moet of juist vandaan komt (segmentale relaties). Deze samenhang is al vanaf de embryonale ontwikkeling ontstaan en bepaald.

Een zenuwvezel die uit het ruggenmerg treedt, is dus betrokken bij diverse delen van het lichaam:

• De spieren (myotomen)
• De huid (dermatomen)
• Organen (viscerotomen)
• Botten, gewrichten, banden/ligamenten (sclerotomen)
• Zenuwweefsel (neurotomen)
• Bloedvaten (angiotomen)

We spreken hier over een zeer interessant en verbindend netwerk, wat het ook complex maakt. Als er prikkels ontstaan (gewenst of ongewenst) in een weefsel van het lichaam, dan komen deze prikkels (als ze sterk genoeg zijn) ook binnen op alle weefsels die segmentaal met elkaar verbonden zijn.

Voor de therapeut geeft dit juist de mogelijkheid om een gewenste prikkel te geven:

• Via de huid (dermatoom) door middel van bindweefselmassage of cupping.
• De spieren (myotomen) door middel van massage of Dry Needling.
• De gewrichten (sclerotomen) door middel van mobilisaties en manipulaties.

Het interessante is dat bij elke techniek altijd de Fascia (het bindweefsel) betrokken wordt. De behandeling heeft dus een veel groter bereik dan alleen de plaats waar deze wordt gegeven!